PARALEL NURCULUK SÖYLEMİ VEYA KOMPLO TEORİSYENLİĞİ – 6

Konferans adlı eserde Şerh ve İzah mes’elesi daha açık olarak şöyle izah ediliyor:

“… Okurken, belki izah edilmesini isteyen kardeşleri­miz olacaktır. Fakat bu hususta arzedeyim ki: Üstâd’ımız Bedîüzzamân, bir Nûr talebesine Risâle-i Nûr’dan ba’zan okuyuvermek ni’metini bahşederken îzâh etmiyor, diyor ki: “Risâle-i Nûr, îma­nî, mes’eleleri  lüzûmu derecesinde îzâh etmiş. Risâle-i Nûr’un hocası, Risâle-i Nûr’dur. Risâle-i Nûr,   başkalarından ders almaya ihtiyaç bırakmıyor. Herkes, isti’dâdı nisbetinde kendi kendîne istifâde eder. Aklınız her bir mes’eleyi tam anlamasa da, ruh, kalb ve vicdânınız hissesini alır.  Ne kadar istifâde etseniz, büyük bir kazançtır.

Okunan Türkçe veya Arapça bir Risâlenin îzâhı, başka bir Risâlede varsa, onu getirtip okuyor. Risâle-i Nûr’daki gàyet ince nükteleri derk eden basiretli âlimler de der ki: Bir âlimin yüksek bir ilmi olabilir… Fakat Risâle-i Nûr’u cemaata okur­ken tafsîlâta girişip eski malûmatlarıyla açıklarsa, bu îzâha­tı, Risâle-i Nûr’un beyân ettiği asrımızın fehmine uygun ve ih­tiyacına tam cevâb veren hakikatlerin anlaşılmasında ve te’sîrâtında ve Risâle-i Nûr’un mâhiyetinin derkinde bir perde olabilir. Bunun için, ba’zı lügatların -ma’nâlarını söyleyerek aynen okumak daha müessir ve- daha efdâldir.”  Sözler- Konferans

“…Risâle-i Nûr dairesinin yakınında bulunan ehl-i ilim ve ehl-i tarîkat ve sofî meşreb zatlar, onun cereyanına girmek ve ilim ve tarîkattan gelen eski sermayeleriyle ona kuvvet vermek ve genişlemesine çalışmak ve şâkirdlerini teşvik etmek ve bir buz parçası olan enâneyyetini, tam bir havuzu kazanmak için, o dairedeki âb-ı hayat havuzuna atıp eritmek gerektir ve elzemdir. Yoksa Risâle-i Nûr’a karşı rakìbane başka bir çığır açmak ile hem o zarar eder, hem bu müstakìm ve metin cadde-i Kur’aniye’ye bilmeyerek zarar verir; zındıkaya bir nevi yardım olur…” Kastamonu Lahikası, 130

Ba’zı kimseler diyebilirler ki, “Risâle-i Nûr’u anlamak zordur, kolaylaştırıcı îzâhlar gerektir.” Bunun da cevâbını Külliyyât vermektedir. O cevâbtan bir küçük nümûnesi şudur:

“..Risaleler öyle bir tarzda ihsan edilmiş ki; değil benim gibi az düşünen ve zuhûrata tebaiyet eden ve tedkike vakit bulamayan bir insanın; belki büyük zekâlardan mürekkeb bir ehl-i tedkikin sa’y ve  gayretiyle yapılmayan bir tarzda te’lifleri, doğrudan doğruya bir eser-i inayet olduklarını gösteriyor. Çünki bütün bu risalelerde, bütün derin hakaik, temsilât vasıtasıyla, en âmi ve ümmi olanlara kadar ders veriliyor. Halbuki o hakaikin çoğunu büyük âlimler “tefhim edilmez” deyip, değil avama, belki havassa da bildiremiyorlar.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

   “İşte en uzak hakikatları, en yakın bir tarzda, en âmi bir adama ders verecek derecede; benim gibi Türkçesi az, sözleri muğlak, çoğu anlaşılmaz ve zâhir hakikatları dahi müşkilleştiriyor diye eskiden beri iştihar bulmuş ve eski eserleri o sû’-i iştiharı tasdik etmiş bir şahsın elinde bu hârika teshilât ve sühulet-i beyan; elbette bilâşübhe bir eser-i inayettir ve onun hüneri olamaz ve Kur’an-ı Kerim’in i’caz-ı manevîsinin bir cilvesidir ve temsilât-ı Kur’aniyenin bir temessülüdür ve in’ikasıdır.

“Manevî bir elektrik olan Resâil-in Nûr dahi gayet yüksek ve derin bir ilim olduğu hâlde, külfet-i tahsile ve derse çalışmağa ve başka üstadlardan taallüm edilmeğe ve müderrisînin ağzından iktibas olmağa muhtaç olmadan herkes derecesine göre o ulûm-u âliyeyi, meşakkat ateşine lüzum kalmadan anlayabilir, kendi kendîne istifade eder, muhakkik bir âlim olabilir…” Şualar, sayfa 565

Sa’y-u gayret bizden tevfik Cenabı Haktan. Selametle kalın.

Mehmet Nuri Turan

Devam edecek.