Mu’cizelerin Mu’cizesi :
Si’may-ı Maneviyey-i Muhammediye!

Mu’cize-i Muhammedî, ayn-ı Muhammeddir (A.S.M.). Zât-ı Zülcelâl (Celle Celâlühü) O’na demiş:

اِنَّكَ لَعَلٰى خُلُقٍ عَظ۪يمٍ

Bütün ümmet hatta düşmanları da dâhil olduğu halde icma’ etmişler ki, bütün ahlâk-ı haseneye câmi’dir.

Nübüvvetten evvel ondaki ahlâk-ı hamîdenin kemâline tercüman olan “Muhammed-ül Emin” ünvanıyla iştihar etmiştir. Hazret-i Âişe (R.A.) her vakit derdi:

خُلُقُهُ الْقُرْاٰنْ

demek Kur’ân tazammun ettiği bütün ahlâk-ı haseneye câmi’ idi. İşte O Zât-ı Kerîmde icma’-ı ümmetle, tevatür-ü mânevî-i kat’îyle sabittir ki:

İnsanların sîreten ve sûreten en cemîli ve en halîmi ve en sâbiri ve en şâkiri ve en zâhidi ve en mütevâzii ve en afîfi ve en cevâdı ve en kerîmi ve en rahîmi ve en âdili, herkesten ziyade mürüvvet, vakar, afv, sıhhat-ı fehim, şefkat gibi ne kadar secaya-yı âliye varsa en mükemmel bir fihriste-i nûranisidir.

Bunların içindeki nokta-yı i’câz şudur ki: Ahlâk-ı hasene çendan birbirine mübayin değil, fakat derece-i kemâlde birbirine müzahemet eder. Biri galebe çalsa öteki zaifleşir.

Meselâ:

Kemâl-i hilm ile kemâl-i şecaat. Hem kemâl-i tevazu’le ile kemâl-i şehamet. Hem kemâl-i adalet ile kemâl-i merhamet ve mürüvvet. Hem tam iktisat ve i’tidal ile tamam-i kerem ve sehavet. Hem gâyet vakar ile nihayet haya. Hem gâyet şefkat ile nihayet

الْبُغْضُ فِى اللّٰهِ

. Hem gâyet afv ile nihayet izzet-i nefis, Hem gâyet tevekkül ile nihayet ictihad gibi mecâmi-i ahlâk-ı mütezahime birden derece-i âliyede bir zâtta içtima’ı, müzayakasız inkişafları mu’cizelerin mu’cizesidir.

Nebiyy-i Hâşimînin sima-yı mânevîsinin cemâl ve ulviyetine dair

كمال

Rahmetli Said Özdemir Ağabey’in Vefatının Sene-i Devriyesi

(Kemâl) hoş demiştir:

Sen ol Mahbub-u âlemsin / Ki zülf-ü ebrûvanındır,

Nutak-ı ka’be-i ulya / Revak-ı Mescid-ül Aksa.

Sen ol Nur-u Cemâlullahsın / Kim hüsn-ü aşkındır,

Çerağ-ı Leyle-i İsra’ / Sirac-ı kurb-u ev edna.

Aceb bir Ka’be-i İsmetsin / Ey ruh-u beheştî kim,

Olur hâk-i harîmin / Secdegâh-i Âdem ü Havva.

Aceb bir Mushaf-ı hikmetsin / Ey feyz-i İlâhî kim,

Eder her nakş-ı hüsnün / Şerh-i râz-ı allemel-esma.

Kitab-ı hüsnün her safhası / Bir sûre-i i’caz,

Hatt-ı ruhsarının her noktası / Bir âyet-i kübra.

Bediüzzaman Said Nursi
Şuaat-i Ma’rifetü’n Nebiyy