Bir yiğit vardı

Kameti

Dağlar gibi

İmanı

Sıradağlar gibi

Heybeti

Yanardağlar gibi

Herkes sustu

O konuştu

Herkes korktu

O korkuttu

Küfre sed oldu

Zulme belâ oldu

Karanlığı aydınlattı

Nurdan meşalelerle

 

Bir yiğit vardı

İlmi

Okyanuslar gibiydi

Derinliğine erişilmez

Fikirleri

Çağlayanlar gibiydi

Suları ötelerden

Tevazuu

Zirvedeydi

Konuşan yalnız hakikattir dedi

Dava adamlığı

Dünyalık her şeyi

Reddetti

Binlerle başı olsa da

Zındıkaya eğmezdi

 

 

Bir yiğit vardı

Düşmanları

Ateşte yanıyorlar

Dostları

Berzahta gülüyorlar

Yardımına koşmayanlar

Kabirde utanıyorlar

Talebeleri

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Ona layık oldular

Davasını zayi etmediler

Ülkesi

Yeni anlamaya başladı

Dünya

Onu bekliyor

Büyük bir iştiyakla

 

Bir yiğit vardı

Kader meselesini

Herkese bildirecek tarzda izah ediyor

Mirac-ı Nebeviyeyi

Güneş gibi ispat ediyor

Ölümü, ihtiyarlığı, hastalığı

Herkese sevdiriyor

Yirminci mektubu

İmanın en üst mertebesi

Yirmi dördüncü mektubu

Âlemin yaratılış sırrını keşfediyor

Otuzuncu Sözü

Altı saatte içinde yazmış

Hiçbir kitaba müracaat etmeden

İnayet-i ilahiye değil de nedir?

 

 

 

Bir yiğit vardı

İstidadı

Şimşek gibi alevli

Duyguları, bütün latifeleri

Uyanık

Seciyeleri

Harika

Zekâ ve hafızası

Müstesna

Asırlardır bekleniyordu

İnsanlığı kurtarmaya

Cennetten inen eldi

Onca kişi arasından

Bize de üstad oldu

İkrâm-ı İlâhiye değil de nedir?