Afrika’da Yeni bir Hizmet Kapısı

AFRİKA’DA YENİ BİR HİZMET KAPISI

Gaziantepte güzel bir insan…

Karakterine, tevazu ve ciddiyetine, hizmet aşkı ve tarzına, anlayış ve kavrayışına, ilmine ve intikaline, meseleleri hal etmedeki pratik zeka ve kabiliyetine hep hayran olduğum güzel bir insan…

Hasan abi… Soyadını söylemeyeceğim…

Babasının vefatını haber yapmıştım da bir müddet benimle konuşmadı.

Kendinden bahsedilmesini istemiyor.
Yapılan hizmetlerden bahsedeceksen de asla isminin zikredilmesini istemiyor.

Bu sebepten dolayı güzel bir hasan abi deyip geçelim. Zira Hasan çok var. Zaten bu kadar güzel hasleti de o üzerine alınmaz.

Bir gün sohbet edince şöyle demişti: “Ben bu Nurları bir Suriyeli’ye okutmak için Suriye’ye onlarca defa gittim fakat muvaffak olamıyordum. Ve ben gerçekten çok üzülüyordum. Benim o gidiş-gelişlerim, benim o üzüntülerimde ihlaslı imişim ki, Cenab-ı Allah bana bütün Suriyelileri gönderdi. Şimdi Suriyelilerin belki binlercesi nur talebesi, yüzlercesi hizmet ehli, onlarcası vakıf var elhamdülillah.”
—-
Daha önce benim Burkina Faso’ya ilk nasıl gittiğimi yazdığım için tekrarını yapmayacağım.
Dünyanın bir çok fakir ve yoksul ülkesinde yardım, eğitim ve yetim yetiştirme faaliyetlerinde bulunan ÇARE derneği ile benim ilk seyahatim Burkina faso’ya olmuştu. Daha sonraki yıllarda her ne kadar bana başka ülkelere gitmek için ihtimaller ve tercih fırsatı sunulduysa da ben Burkina Faso’dan başka bir ülkeye gitmek istemedim.

Yedi (7) senedir bütün kurban bayramlarını ben Burkina Faso da geçirdim.

Sadece bayramlarda değil başka zamanlarda bir sebeple kendime bir bahane bularak Burkina Fasoya gidiyorum.

Ben ilk hac vazifesini 2004 ‘te eda ettim, fakat ondan sonra kendimi bir türlü frenliyemedim ve her sene mutlaka gittim. Umreye’de gittim fakat arada uçurum var. Tarifi imkansız bir haz var hac da gerçekten tarifi imkansızdır.

Burkina Faso‘ya ilk defa 2012 kurban bayramında gittim ve…

Tarifi imkansız bir arzu ile devamlı gitmek hatta mümkünse orada kalmak istiyorum.

Orada nemi var?

Bazan gölgede 45-50 derece sıcaklık var,

Kuraklık var, susuzluk var.

Açlık var, her gittiğimde 4-5 gün içinde 5-6 kilo verip geliyorum.

Sabah giydiğiniz beyaz gömleğin renginin akşama kadar değiştiğini görürsünüz.

Bana orada biri anlatmıştı. Türkiye’ye üniversiteye tahsile gelen bir afrikalı genç, annesini telefonla arayınca şöyle demiş:
“Anne, türkiyede tuvaletlerde bile duru su akıyor.”

Bazı bölgelerde çocukların içtiği suyu görünce, gayr-ı ihtiyari ağzımdan şu sözler dökülmüştü.
“biz Türkiyede hayvanlarımıza bile bu suyu içirmiyoruz”
——
Peki hiç mi güzel bir şey yok?

Olmaz mı…!

En güzel, en onurlu, en yumuşak, en zarif, en mülayim insanlar Burkina Faso’da. –en azından benim için öyle- Zaten Burkina Faso‘nun manası “onurlu insanlar” olarak geçiyor sözlüklerde.

Yedi senedir tek düşüncem şuydu: “Buranın yerlisi bir kişi, Nurları tanısın, okusun, sahiplensin.”

Yukarda verdiğim Hasan abi örneğinde olduğu gibi, bu meselede gerçekten samimi idim ki Rabbim dileğimi, dualarımı kabul etti.
Elhamdülillah şimdi 15-20 delikanlı ile ders yapılıyor.

Şimdi 15-20 delikanlı Risale-i Nurların kendilerine yeniden hayat vereceğine, memleketlerine hayat vereceğine, memleketlerinin irfan ve refah seviyesini yükselteceğine inanıyor.

Hem bu gençler böyle alalade gençler değil.
Herbiri iyi eğitim almış, dünyanın farklı ülkelerinde üniversite tahsilini yaptıktan sonra Burkina Faso’ya geri dönen vatan evlatları.

Haftanın 4-5 günü sıra ile bir kişinin evinde toplanıp risale dersleri yapıyor, cevşen okuyor, tesbihat yapıyorlar.

“Burkino Faso’lu Gençlerin Risale-i Nur Hakkında Kanaatleri

Birinin evi dediysem aklınıza kendi eviniz gibi bir ev gelmesin.

Çoğu zaman barakadan oluşan, en lüksü de biriketten örülen; yatak odası, çocuk odası, oturma odası, salon, mutfak, banyo ve diğer alanları ihtiva eden 6, bilemedin 7 metrekarelik bir odacık.

Geçtiğimiz ramazanın son haftasında çare derneği başkanı kardeşim Mehmet Südlü bey ile birlikte gittik.

BARLA

Hayır sahibi siz dostların emanetlerini götürdük. Allah sizden razı olsun hayrınızı kabul etsin.

Takriben 100-120 bin Tl. civarında bir yardım ile gittik, ayni ve nakdi yardımlarınızı ulaştırdık.

Bir çuval pirinç, birkaç paket makarna, sıvı yağ, tuz ve şekerden oluşan kumanya kolilerini dağıttık.

Biz döndükten sonra bana bir mesaj gönderdi orada bize yardım edenlerden biri.

Mesaj tam olarak şöyle:

“Siz buralara gelip bizi, çocuklarımızı ve hanelerimizi şenlendirdiniz, mutlu ettiniz. Lütfen hayır sahiplerine bu duamızı iletiniz. Allah onları ailelerini ve hanelerini şenlendirsin, mutlu etsin.”

Bu mesaj, beni birkaç gün benden aldı. Ama maalesef, ülfet bizi de sardığı için biz dahi bazan “hayat devam ediyor” diyor ve akıntıya kapılıyoruz.

Ramazan’da yaptığımız ziyaret sırasında Mehmet Südlü bey ile birlikte hizmetlerin artık daha külli bir şekilde devamı için bir medrese tutarak, tamamı oranın yerli halkından oluşan kardeşlerimizin bu “Kur’anî hakikatları” muhtaçlara ulaştırma gayretlerine destek vermeye karar verdik ve güzel büyük bir bina kiraladık.

İnşallah ben, bu ayın 16 sında gidiyorum.
Medresemizi tefriş etmeye, eksiklerini tamamlayıp açılışını yaparak size güzel hizmet müjdeleri iletmeye gidiyorum.

Bir kurbandan ne olur demeyin.

Bir kurban değil, yarım kilo et vesilesi ile büyük bir ailenin Müslüman olduğuna şahit olduk.

Bazıları bir sene bekliyor bizi, yeniden et yemek için, ama bazıları bir ömür bekliyor gönderdiğiniz kurban etini tatmak için. Zira hayatında ilk defa bizim dağıttığımız kurban eti ile, et tadan çok kişi gördüm.

Bu verdiğiniz kurbanlar, sadece vacibi değil daha fazlasını da ifa ediyor.

İnşallah bu medresemizin bir katını medrese diğer katını da yetimhane olarak düşünüyoruz.

Eğer biz oradaki Müslüman, hırıstiyan yada put perestlerin yetim kalmış çocuklarına sahip çıkıp Kur’an terbiyesi ve İslam dini üzre büyütmesek, zaten Afrika’da nerdeyse her adımda lüks yetimhaneler açan Hırıstiyan misyonerler bu çocukları kapacaklardır.

Biz bu uğurda bir gayretin içindeyiz.

Sizin kavli ve fiili dualarınızla, inşallah Rabbim, Tevfik ihsan eder.

Saadet ve muhabbetle kalınız.

Abdurrahman İRAZ

***

Burkina Fasolu gençlerin Risale-i Nur ile ilgili görüşleri, ifadeleri