Osmanlılar döneminde Mescid-i Nebevî’de tamirâtlar, tâdîlâtlar hiç durmamıştır. Yavuz Sultan Selim’den îtibâren neredeyse her padişahın bu mescidde bir el izi vardır.

Bu gün Osmanlı padişahlarının Mescid-i Nebevi’ye yaptığı hizmetleri gözden geçirmek istedik. Yavuz Sultan Selim’den bu yana her padişahın bir el izi olduğu Mescid-i Nebevi Asr-ı Saadet’ten bu yana o kadar genişledi ki, o günkü Medine, bu günkü Mescid-i Nebevî’nin avlusuyla birlikte kapladığı alan kadardı. Kânûnî Sultan Süleyman Han, Medine’yi korumak amacıyla şehrin etrafını surlarla çevirtti. Mihrab-ı Nebî ve Mihrab-ı Süleymânî’yi yaptırdı. Bu mihrâbın içini doldurtmuştur ki, burada namaz kılanlar, Peygamberimiz (A.S.) in bastığı yere secde etsinler. Mescid’in batı duvarını ve Rahmet Kapısı’nı da yeniden yaptırdı.

Muhteşem minber

Sultan 3. Murat Hân’ın Mescid-i Nebevî için yaptırdığı minber, paha biçilmez bir sanat hârikasıdır. Hâlen o minber kullanılmaktadır. Bu minber, 3 ü dışarıda, 9 u içeride olmak üzere 12 basamaklıdır. Dışı tezhip ve nakışla süslü olan minberin üst kısmında 4 direk üzerine oturtulmuş bir kubbesi vardır. Kapısının üstünde altın suyuyla yazılmış âyetler ve yapılış yılı olarak H. 998 yazılıdır.

Sütunlar yenilendi

1842 yılında çıkan bir yangında eski sütunlar kısmen yandığı için, minberden itibaren, peygamberimizin hatıratını taşıyan 12 sütunun yerlerine yenileri konmuş ve üzerlerine Sultan 3. Selim Han’ın emri ile isimleri yazdırılmıştır.

Dünya kelamı yasak

Sultan 2. Mahmut Han, mescidin kubbesini yıktırıp yerine şimdiki ‘Kubbe-i Hadrâ = Yeşil Kubbe’ yi yaptırdı. İstanbul’dan gönderdiği mimarlarına, inşaat esnasında Efendimiz (A.S.) i rahatsız etmemeleri konusunda sıkı bir şekilde uyardı. Çalışırken hiç dünya kelâmı kullanmamalarını ferman buyurdu. İnşaatta çalışacak ustalar, işçiler, çekiç ve keserlerinin arka taraflarına keçe sardılar. Bir şey çakarken ses çıkarmamaya özen gösterdiler. Kullanmak zorunda oldukları kelimelerin her birine de Esmâ’ül – Hüsnâ’dan birini sembol olarak verdiler. Bir şey isteyecekleri zaman o sembol isimleri kullanarak, Yâ Rahîm, Yâ Rahmân, Yâ Settâr, Yâ Ğaffâr… diyerek hiç dünya kelâmı kullanmadan inşaat tamamlandı.

Hayatta iken rahat bırakmayan düşmanları, vefatından sonra da o Yüce Nebî’yi rahat bırakmadılar. Bir dönemde Ravza-i Tâhire’nin altına doğru tünel kazarak, bedenini kaçırma girişiminde bile bulunulmuştu. Onlara karşı peygamberimiz (A.S.) i ilk koruma altına alan Selçuklu Atabeyi Mahmut Nureddin Zengi Aksungur’dur. İkinci koruma altına alan da Sultan 2. Mahmut Han’dır. Ravzâ-i Tâhire’nin ve Merkad-i Şerif’lerinin etrafına çok derin hendekler kazdırarak kurşunla doldurup, suikastları önleme tedbiri almışlardır.

Onarım 13 yıl sürdü

Adıyaman’da 70 Milyon Yıllık ‘Gastropod’ Fosili Bulundu

En kapsamlı onarımı Sultan Abdülmecit Han yaptırdı. Bu onarım 13 yıl sürdü. Bu kadar uzun sürmesinin sebebi ibadete engel olmayacak şekilde bölüm bölüm yıkılarak yeniden yapılmasıydı. Sultan Abdülmecit, Mescid-i Nebevî’nin alanını 10.342 metrekareye çıkarttı. 4 minare ve 4 kapısına birer tane daha ekledi. Hz. Osman Mihrâbı’nı yaptırdı.

Mescid-i Nebevî’nin kıble duvarında 4 kuşak halinde bulunan yazıları, bunun için açılan yarışmayı kazanan Osmanlı Hattâtı Abdullah Zühdî Efendi’yi göndererek yazdırttı.

Rayları kaplattı

Sultan 2. Abdülhamit Han, kendi zamanına kadar kandillerle aydınlatılan Mescid’e ilk defa jeneratörle çalışan kandiller astırıp elektrikle aydınlatmıştır. Hicaz Demiryolu ve istasyonlarını yaptıran da Sultan 2. Abdülhamit Han’dır. Efendimiz (A.S.) i rahatsız etmemek için de Medine’ye yakın rayları keçe ile kaplatmıştı.

YeniŞafak