1.      İnsanın samimi dostunun az olduğunu: Hakiki dostun Allah olduğunu öğrendim.

2.      Hastalık, sıkıntı, musibet, iflas gibi durumların turnusol kâğıdı gibi gerçek ve sahte dostları ayırdığını; hayatın bir imtihandan ibaret olduğunu öğrendim.

3.      Öğrenmenin ömrün sonuna kadar bitmeyeceğini; çünkü insanın tekemmül ettiğini öğrendim.

4.      Sadece okulda değil; hayat okulunda da birçok şeyler öğrenilebileceğini öğrendim.

5.      Hal dilinin, konuşma dilinden daha tesirli olduğunu öğrendim.

6.      Bazen susmanın da en iyi cevap olduğunu; cevabı ahmakussukut sözünden öğrendim.

7.      Nefsin cümleden edna, vazifenin cümleden ala olduğunu öğrendim.

8.      En çok kitabın öğrencilikte alındığını ve en çok kitabın öğrencilikte okunduğunu öğrendim.

9.      Öğrencilikte dinlenmeye ve meşru dairede eğlenmeye zaman ayırmak gerektiğini geç de olsa öğrendim.

10.  Umulmadık taşın baş yardığını ve temkinli olmak gerektiğini öğrendim.

11.  İnsanı vazifesinin ilim edinmekle ilerlemek, dua ile kulluk olduğunu, insanın ölünceye kadar da öğrenmeye muhtaç olduğunu öğrendim.

12.  İnsan ömrünün kısa, emellerinin uzun olduğunu geç de olsa öğrendim.

13.  İnsanın acul (aceleci) olduğunu öğrendim.

14.  Tahribin kolay, tamirin zor olduğunu öğrendim.

15.  Hariçten gazel okumanın kolay olduğunu öğrendim.

16.  İnsanın bildiklerinin bilmedikleri yanında bir hiç olduğunu öğrendim.

17.  Hayat dediğim durumun bulunduğumuz gün, bulunduğumuz saat, bulunduğumuz dakika hatta bulunduğumuz an olduğunu öğrendim.

18.  İnsanın elinde ancak kendi çalışmasının meyvesinin olduğunu öğrendim.

19.  “Armut piş, ağzıma düş”ün hiçbir zaman gerçek olmadığını öğrendim.

20.  Ara vermeden  çok çalışmak yerine sürekli ve azimli çalışmanın daha verimli olduğunu öğrendim.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

21.  Sınavlardan önce gece sabaha kadar ders çalışmanın hiçte yararlı bir metot olmadığını öğrendim.

22.  Can sıkıcı hadiseler karsısında “Bu da geçer ya hu” demenin insanı rahatlattığını öğrendim.

23.  İslam’ın şartının beş olduğunu altıncısının da haddini bilmek olduğunu öğrendim.

24.  Akıl yaşta değil başta olduğunu öğrendim.

25.  “Yere düşmekle cevher, sâkıt olmaz kadr-ü kıymetten” vecizesinin doğru olduğunu hadsiz örneklerle öğrendim. Yani: Kabiliyetli, dürüst ve kıymetli bir kişi bulunduğu yüksek makamı-mevkisini kaybedip önemsiz bir yerde bulunmak zorunda kalsa bile değerinden bir şey kaybetmez. Çünkü insanın değeri, bulunduğu makam ile değil, kişiliği ile ölçülür.

26.       İnsanlar dış görünüşleri, kıyafetleri ile karşılandıklarını, fikirleri, bilgileri ile uğurlandıklarını öğrendim.

27.       Adaşım Cahit Sıtkı Tarancı’nın “Otuz Beş Yaş” şiirindeki:

“Neylersin ölüm herkesin başında.

Uyudun uyanamadın olacak.

Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?

Bir namazlık saltanatın olacak,

Taht misali o musalla taşında.” ifadelerin doğru olduğunu öğrendim.

28.       Öğrenmeyi öğrenmek gerektiğini öğrendim.

29.  Öğrenmenin yaşı olmadığını öğrendim.

30.  Konuşmayı, okumayı, yazmayı ve öğrendiklerimi yaşamam gerektiğini öğrendim.

.

Prof. Dr. Sıtkı Göksu