Önemliye hizmet de önemlidir. Mâdem ki, bütün varlıkların hizmet ettiği ve muhafazasına çalıştığı hayat hakîkati her yerde hükmünü sürdürüyor; o halde, bu mühim gerçeğin devamını sağlayan vâsıtalar da o derece kıymetli olacaktır. Bir kısım vâsıtalar bunu bilerek ve şuurlu bir şekilde yapmaktadırlar. Bunların başında, kendisi de hayatla birlikte daha pek çok önemli özelliklere sâhip olduğu için, neredeyse hayatın ana gàyesi sayılabilecek olan, insanoğlu gelmektedir.

İnsan, ihtiyaçlarını karşılayabilmek maksadı ile çevresindeki canlı varlıklarla ilgilenmektedir. Çünkü kendi hayatının devamlılığı onlara bağlıdır. Bitkilere, hayvanlara, diğer insanlara muhtaçtır. Toplumdaki lüzumlu işleri düzenleyebilmek için çeşitli meslek grupları ortaya çıkmıştır. Bunlar arasında en lüzumlusu ve önemlisi de doğrudan hayata hizmet eden meslek mensuplarıdır.

Bitkiler için ziraatçılığın, hayvanlar için veterinerliğin, insanlar için de tıp doktorluğunun çeşitli dalları inkişaf etmiştir. Hepsi de kendi alanına giren hayatlı varlıklarla ilgilenmektedirler. Sâhalarındaki canlıların daha iyi yaşayabilmesi, daha verimli bir hayat sürmesi, daha rahat olması için çalışmaktadırlar. Hayat mertebesi yükseldikçe, o hayata hizmet vâdisinde gayret sarfedenlerin maddî-mânevî ücretleri de yükselmektedir.

İnsanların sağlığı ve hayatının devâmı için çalışan bir doktorun maddî ücreti kadar mânevî ücreti de önem kazanmaktadır. Tedâvî ettiği şahıs hiç inanç sâhibi olmasa da, o vücûdun mânevî duâ ve şükrânından, o hekim büyük bir hisse almaktadır. Hele, şuuru taalluk ederek, hâlis bir niyet ile, şifâya kavuşmasına sebep olan kişi hakkında Cenâb-ı Allâh’a duâ eden bir şahsın kazandırdığı mânevî ücret az değildir. Özellikle, Hâlık-ı Âlem’i tanıyan ve hastalarına birer kul ve emânet nazarıyla bakan bir hekimin kazancını hiçbir maddî ölçü ile kıyaslayamayız…

Hayata hizmet noktasında akla gelebilen bütün meslekler arasında bir kısmı vardır ki, bu, diğerlerine nazaran en ehemmiyetli faaliyeti icrâ etmektedir. Her canlının yaratılış gàyesini bilen, varlıklara o açıdan bakan, ebedî hayatlarına yardım etmeye çalışanlar ise, îman hizmetinde bulunanlardır. Onlar mevcûdâta, Allah hesâbına kıymet verirler. Mahlûkàtı Allah’ın isim, sıfat ve fiillerinin birer aynası olduğundan severler. Her yaratığın asıl kıymetini takdir ederler. Canlı – cansız her varlığın ne için yaratıldığını, neye delâlet ettiklerini, ne işe yaradıklarını idrâk ederler. Onları vazîfelerini, anlamlarını, dünyâda verdikleri meyvelerin faydalarını bilir ve ona göre muâmele ederler.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Bir canlıyı yalnız dünyâ hayatında rahat ettirmek değil, ebedî bir hayata hazırlamak ve sonsuz bir mutluluğu kazanmasına vesîle olmak, bu yolda gidenlerin amacıdır. Onlar, buna karşılık hiçbir ücret talep etmez, hiçbir teşekkür beklemezler. Karşılıksız, sırf Allah rızâsı için hareket ederler. Kendi rahatlıkları ve huzûrlarından önce, varlıkların istirahatını düşünürler. Her canlının kendisinden beklenen yaratılış görevini eksiksiz olarak yapabilmesi için gayret ederler. Onların güzelliklerini başkalarına îlân eder; sürurlarıyla mesrûr olurlar.

Bu işleri yaparken, insan olarak kendi hayatlarının devam ve bekàsı için muvazzaf oldukları diğer işleri de ihmal etmezler. Kâinatta yürürlükte olan dengelere dikkat ederler. Ne zulüm etmek, ne zulme uğramak isterler. Fakat, iki halden birine mecbur kalırlarsa, mazlûmiyeti zâlim olmaya tercih ederler. Maddiyâta o kadar önem atfetmezler. Lüzûmu kadarla yetinir, başkalarının hak ve hukùkuna olabildiğince riâyet ederler. Âdetâ, onların bu maddî dünyâdan aldıkları zevk ve lezzet, yalnız mânevîdir.