Üstad Bediüzzaman Said-İ Nursİ Hz.leri, Barla’nın bir tepesinde tabiatla bütünleşmiş bir halde Namaz kılmış, dua etmektedir. Bu sırada, yarım metrelik bir yılan ona doğru gelmektedir.
Bediüzzaman’ın sırtı yılana dönük durumdadır. Ancak daha geride bulunan talebeleri yılanı görmüş ve heyecanlanmışlardır. Ancak Üstada daha yakın olan bir talebesi onların yılana müdahalesini önler ve eliyle dokunmayın işareti yapar.
Yılan gelir ve başıyla Bediüzzaman’ın cübbesine arkasından dokunur. Arkada bulunan talebeler çok heyecanlanır, ama yine müdahaleye müsaade yoktur.
Biraz bekledikten sonra, yılan başını bir kere daha Üstadın cübbesine dokundurur.
Ancak Bediüzzaman, duasına ara vermez.
Nİhayet üçüncü kere yılanın dokunuşunu duyan Bediüzzaman, arkasına döner ve der ki;
Sen biraz Sabredemez misin?
Bu Durumu gören talebelerinin heyecanı son haddine ulaşmıştır. Bediüzzaman, biraz daha dua eder ve sonra talebesine seccadeyi kaldırmasını söyler.
Talebesi hemen gelip seccadeyi kaldırır. Yılan da oradaki deliğe akıp kaybolur.
Meğer Bediüzzaman Said-i Nursi Hz.nin seccadesini tam yılan deliğinin üzerine sermişler…
İslami Forum