Bayramiç’in Çaldağ Köyü, rahmetli babamın köyüdür. Tertemiz havası bulunan sessiz, sakin bu köyde, keçi koyun çanları, inek horoz seslerinden geçilmez. Yani, bizim gibi büyük şehirlerde yaşayanların arayıp da bulamayacağı bir yer…
Geçenlerde; bu köyde yaşayan amca oğluyla konuşuyoruz. Anladım ki, o, büyük şehirleri ister; ben köye hasret…
Şimdilerde, evimde hep ev ekmeği olsa isterken, çocukluğumda ev ekmeğinden bıkar, çarşı ekmeği isterdim. Örnekleri arttırmak mümkün. Ama anlıyorum ki; insan aslında elinde olmayanı istiyor sürekli. Bu da; değişiklik, farklılık arzularımızı körüklüyor.
Ne var ki; dünyada ve hayatımızda değişmeyen şeyler de var ve olmalı. Değişen haberlerin, değişmeyen gerçek gündemimizi değiştirmesine müsaade etmemeliyiz. Sevdiğimiz veya nefret ettiğimiz liderler, zevklerimiz, öfkelerimiz, meraklarımız bizi gerçek gündemden koparmamalı. Çünkü, ailemiz de dahil olmak üzere, kabre tek başımıza gideceğiz.
Canlar! Değişmeyen gündem, gerçek gündem ise; Rabbimiz’dir, O’nun bize tebliğidir.
Hiçbir duygu, “Ey kulum senden razıyım” cümlesini duymak kadar bizi mutlu edemez.
Hep birlikte hak edebilmek duasıyla.
Halis Kuralay
Eğitimci Yazar