Yeni bir hicrî yıla giriyoruz. 1437 yılının bütün insanlık âlemine saadet getirmesini temenni ve ümit edelim. Hz. Muhammed’in (sas) ve ashabının ne şekil ve şartlarda hicret ettiklerini hatırlayalım. Şu günde yeryüzündeki hiçbir Müslüman o sıkıntılı ve ümitsiz durumda değil. Elbette birçok derdimiz var. Bunlardan büyük bir kısmının da senelerdir düzeltilemediğini görerek yeise düşmemize ramak kaldığı gerçektir. Ancak, bu hâllerin hiçbiri İslâm’ın doğuş devresindeki kadar tehlike ve belirsizlik arz etmiyor.

İslâm’ın parlak güneşi asırlar boyu insanları aydınlattı. Fakat o parlak nur kaynağından bizim yeterince istifade edemediğimiz bir vakıadır. O ışık, insanlığın yolunu tenvire hâlâ devam ediyor. Bizler de ondan lâyıkıyla faydalanabiliriz. Yeter ki pencerelerimize kara perdeler örtmeyelim. Kafa ve gönül menfezlerini açık tutalım. Güneş yerine sahte ışıklara yönelmeyelim.

      Günümüzün inançlı insanları neden muvaffak olamıyor? Acaba gayemiz ve hedefimiz, yalnızca dünyayı elde etmek mi? Değilse, o yolda kullandığımız vasıtalar mı meşru değil? Hak yerine, kuvvete mi güveniyoruz? Harekâtımızın temelinde ne derece samimiyiz? “Kuvvet, haktadır ve ihlâstadır.” hükmü değişmez bir esastır. Kim ihlâsla, hak için, hakka dayanarak çalışırsa maksadına ulaşır.

            İnsanlık tarihi bunun nice örnekleri ile doludur. Davasında samimi davranan kişi, kesinlikle başarı kazanır. Hatta “Haksızlar dahi, haksızlıkları içinde gösterdikleri ihlâs ve samimiyet yüzünden kuvvet kazanıyorlar.” Şu birkaç yüz yıl süresince yaşaya geldiğimiz mağlûbiyetler, bozgunlar, muvaffakiyetsizlikleri yeterince tahlil edebildik mi? Sebeplerini enine boyuna tahkik edebildik mi?

            İçtimai kanunların da en az kevnî kanunlar kadar meriyette olduğunu akıldan çıkarmamalıyız. Bunlar, Cenabı Hakk’ın yeryüzünde cari kıldığı, “âdetullah” tabir edilen, şümullü kaidelerdir. Allahu Teâlâ’nın ikramı ile bazı kulları için değiştirilseler bile, umumiyetle hükümleri kıyamete kadar yürürlükte kalacaktır.

            Hangi topluluk Hâlik-i Kâinâtın gerek emrî, gerek kevnî kanunlarına sımsıkı sarılmışsa terakki ve teali etmiştir. Onları dinlememek, ehemmiyet vermemek, küçümsemekle o cemiyet dinlenmez, önemsizleşir, küçülür. Müslümanlar, dünya ve ahiret dengesini gözettikleri, ilâhî esaslara riayet ettikleri sürece muasırlarını medeniyette, fazilette, şevkette, servette, kudrette gerilerde bırakmışlardır.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

            Ölüm gelinceye kadar taat ve ibadette bulunmakla beraber, dünyayı Allah için imarın da başka türlü bir kulluk vazifesi olduğunu unutmuşuzdur. İşte o zaman ipin ucunu kaçırmış ve geçtiklerimize geçilmiş, yendiklerimize yenilmiş, nimet bağışladıklarımızın eline bakar hâle gelmişizdir. Âdetullaha uymamanın cezası, o cinsten olmuştur. Maddi yaşayışımızı dinimizin emrettiği tarzda şekillendiremediğimizden, maddeten tedenniye uğramışızdır.

            Her hâl ü kârda nizama tâbi olmak, intizamla hareket etmek muvaffakiyetin yarısını ihzar etmek demektir. Diğer yarısı da devam, sebat, ısrarla elde edilecektir. Hayatını bir gaye uğrunda hakir görmeyen kahraman olamaz. Maksadı, beşeriyetin dünya ve ahiret saadetini temin olan kişiden daha kahramanı olur mu? Bu kadar geniş himmetli, âli maksatlı bir şahsa cesarette, fazilette, hamiyette yetişilebilir mi?

            Müslümanların a’dan z’ye kadar nebiler, resuller, sıddîkler, müçtehitler, muhakkikler yoluna koyuldukları gün, dünya ve ahiret umuru yoluna girecektir. Akıllar ve gönüller rahata, bedenler ve ruhlar felâha erecektir.

Hicrî 1437 senesinde İslâm Âleminden sahabeler gibi imanlı, bilgili, şuurlu, faziletli, fedakâr, gayretli, hamiyetli, salâbetli müminler zuhurunu Kadîr-i Mutlak’dan niyaz ediyoruz.