(1) Yaratan rabbinin adıyla oku! (2) O, insanı alaktan (asılıp tutunan zigottan) yaratmıştır. (3-5) Oku! Kalemle (yazmayı) öğreten, (böylece) insana bilmediğini bildiren rabbin sonsuz kerem sahibidir. (6) Ancak iman edip iyi dünya ve âhiret için yararı işler yapanlar başka; onlar için kesintisiz bir ödül vardır. (6-7) Hayır! Gerçek şu ki insan, kendini kendine yeterli görerek çizgiyi aşar. (7) Artık bu kanıtlardan sonra (ey insan!) seni dinin asılsız olduğu sonucuna götüren şey nedir? (8) Allah hüküm verenlerin en âdili değil midir? (8) Oysa (kuldaki) her şey yalnız rabbine aittir (O’na dönecektir). (9-10) Gördün mü, bir kulu namaz kılarken engelleyen o adamı? (11) Peki, düşündün mü (ey inkârcı), ya o kul doğru yolda ise? (12) Yahut günahtan sakınmaya çağırıyorsa! (13) Düşündün mü (ey resulüm), ya o adam hakkı inkâr ediyor, sırt çeviriyorsa! (14) Allah’ın her şeyi gördüğünü bilmiyor mu o? (15) Hayır, hayır! Eğer vazgeçmezse mutlaka onu perçeminden yakalayıp sürükleriz! (16) O yalancı, günahkâr perçeminden! (17) O hemen kurultayını çağırsın. (18) Biz de zebânileri çağıracağız! (19) Sakın onun isteğine uyma! Secdeye kapan ve Allah’a yakınlaş.