ONALTI NİSAN DESTANI
(Alper Tunga Destanı makamında okunacak)
Sandık EVET doldu mu?
Millet galip oldu mu?
“İmdi ürek yırtulur!”
Anca kaçan kurtulur.
Ölü MÜDÜR, sağ mıdır?
Tepe midir, dağ mıdır?
Kalmadı derman dizde;
Yok mudur insaf sizde?!.
Diktatörlük bu mudur?
Serap mıdır, su mudur?
Rüyadayım zannettim;
Aman Allah, ben n’ettim?!.
Ateş midir, kor mudur?
İş bu kadar zor mudur?
Kimden imdat istesem?
Boş kaldı kuru kesem…
Hani, yardım nerdedir?
FETÖ’ye kim perdedir?
Tanklar yol verdi, geçtim.
HAYIR! Şerri ben seçtim…
Biat üstüme zimmet;
Gelmedi sizden himmet.
KITMİRin hep şaş-kaldı;
Sandık-sepet boş kaldı.
ABD olduk, yetmedi mi?
A Be kuzum, dedi mi?
Kozu kullanan kimdi?
Yetiş efendi şimdi!
O kim, “İstifa!” diyor?
Düpe-düz halt ediyor!
Kırk fırın ekmek yese,
Ulaşmaz bana kimse…
TAYYİP dengim değildi;
Ondan başım eğildi.
Bitmedi daha davam;
Benimle yola devam!
Pişkinlikte yektayım;
Bu oyunda ustayım.
DENİZ olsa boğarım;
KASETlerim, koğarım.
Hazırlandım şimdiden
3017’ye ben.
Partimin başındayım;
Tam KEMAL yaşındayım.
Şaşırana şaşarım!
“Don Kişot”ça yaşarım:
Bitmez asla savaşım;
Sanmayın ki, yavaşım!
Nice yeldeğirmeni
Yıldırmaz asla beni!
Halkım ardımda durur,
Enseme şaplak vurur…
Yiğidiz: kara-yağız!
Yenilmekten korkmayız!
Meydan okurum her an:
Yok mu karşıma çıkan?!.
Yırtıksa da kispetim,
Zaferdir akıbetim.
Pehlivanım, pehlivaaan!
Var mı bana yan bakan?!.
KİRPİ